Άρθρα

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Στις 17 Μαΐου συμπληρώνονται 105 χρόνια από την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας, με το οποίο η Αλβανία και οι προστάτιδες δυνάμεις της, Ιταλία και Αυστρία (τότε Αυτοκρατορία των Αψβούργων) αναγνώριζαν μία μορφή αυτονομίας στους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου. Το Πρωτόκολλο ήλθε ως αποτέλεσμα του Αυτονομιακού Αγώνος, τον οποίο ξεκίνησαν μόνοι τους οι Βορειοηπειρώτες τον Φεβρουάριο του 1914 χωρίς την υποστήριξη της ελληνικής κυβερνήσεως. Η Ελλάς είχε υποχρεωθεί να αποσύρει τον ελληνικό στρατό από τα απελευθερωθέντα εδάφη του βορείου τμήματος της ενιαίας Ηπείρου και εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων βρέθηκαν εγκλωβισμένοι μέσα στα σύνορα του νέου αλβανικού κράτους.

Το Πρωτόκολλο κατοχύρωνε σαφή δικαιώματα για τους Ορθοδόξους Έλληνες στους τομείς της θρησκείας, της παιδείας, της αυτοδιοικήσεως και της αστυνομεύσεως. Δεν τηρήθηκαν οι διατάξεις του ούτε από τη βασιλική κυβέρνηση της Αλβανίας μέχρι τον Β¨ Παγκόσμιο Πόλεμο ούτε από τις κομμουνιστικές κυβερνήσεις του Εμβέρ Χότζα και του Ραμίζ Αλία από το 1946 μέχρι το 1990. Δυστυχώς σήμερα, παρά τη λειτουργία Κοινοβουλίου και δημοκρατικών θεσμών στην Αλβανία, παρατηρούμε μία καταπιεστική πολιτική όλων των κυβερνήσεων εις βάρος των γηγενών Ελλήνων.

Ακούμε τον Πρωθυπουργό Έντι Ράμα να απειλεί ότι θα δημεύσει τις περιουσίες των Ελλήνων στη Χειμάρρα, ενώ οι μπουλντόζες του καθεστώτος κατεδαφίζουν ελληνικές περιουσίες.

Βλέπουμε τις πινακίδες του Δήμου Φοινίκης που αναγράφουν τοποθεσίες στα ελληνικά και στα αλβανικά να καταστρέφονται εν μια νυκτί από όργανα του αλβανικού κράτους.

Είδαμε την υπερβολική σκληρότητα των αρχών με τη δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσίφα, με την καθυστέρηση στην παράδοση της σορού του και με το φακέλλωμα των Ελλήνων (εξ Ελλάδος και Κύπρου) που συμμετείχαν στην κηδεία.

Είδαμε προ ολίγων ετών τον φόνο του Αριστοτέλη Γκούμα απλώς και μόνον επειδή μιλούσε ελληνικά.

Παρακολουθούμε τη σύσφιγξη των σχέσεων Τουρκίας και Αλβανίας. Ο Ερντογάν θεωρεί την κυβέρνηση των Τιράνων ως κύριο σύμμαχό του στα σχέδια του νέου Οθωμανισμού.

Διαπιστώνουμε με ανησυχία τη συνέχιση της αλβανικής προπαγάνδας περί των Μουσουλμάνων Τσάμηδων εγκληματιών πολέμου, οι οποίοι ζητούν φαινομενικώς μεν την επιστροφή των περιουσιών τους (δημεύθηκαν από το Δικαστήριο Δωσιλόγων Ιωαννίνων το 1945) αλλά ουσιαστικά θέτουν θέμα εδαφικής διεκδικήσεως της Θεσπρωτίας.

Είναι καιρός να μιλήσουμε με διαφορετική γλώσσα στην αλβανική κυβέρνηση και σε όσους συμπράττουν στην καταπίεση των Βορειοηπειρωτών.

Να δηλώσουμε ότι σεβόμαστε τα υπάρχοντα σύνορα και επιζητούμε την καλή γειτονία με τον αλβανικό λαό, αλλά επιδιώκουμε καθεστώς διευρυμένης αυτοδιοικήσεως με σαφή κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις περιοχές όπου κατοικούν ελληνικοί πληθυσμοἰ.

Να ζητήσουμε τη διενέργεια έντιμης και αντικειμενικής απογραφής ώστε να μάθουμε πόσοι είναι οι Έλληνες στην Αλβανία συμπεριλαμβανομένων και των Βλαχοφώνων.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 12.5.2019

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Στις 11 Μαΐου η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου. Οι δύο Έλληνες αδελφοί από τη Θεσσαλονίκη έδρασαν κατά τον 9^ο αιώνα ως ιεραπόστολοι με την ευλογία του Οικουμενικού Πατριαρχείου και με την έγκριση του Αυτοκράτορα της Κωνσταντινουπόλεως. Εστάλησαν προς τους Άραβες της Βαγδάτης και προς τους Σλάβους της Μοραβίας, σημερινής Τσεχίας. Μετέδωσαν την Ορθόδοξη πίστη και τον ελληνικό πολιτισμό του Βυζαντίου στους σλαβικούς λαούς. Το αλφάβητο που χρησιμοποιούν σήμερα εκατομμύρια Ρώσοι, Σέρβοι, Βούλγαροι κ.ά. ονομάζεται κυριλλικό προς τιμήν του Κυρίλλου, ο οποίος μαζί με τον αδελφό του επενόησε το πρώτο αλφάβητο για τις σλαβικές γλώσσες.

Οι δύο Φωτιστές των Σλάβων με το έργο τους καταδεικνύουν το Οικουμενικό πνεύμα του Βυζαντινού Ελληνισμού. Το Βυζαντινό κράτος («Ρωμανία» στα κείμενα της εποχής) και το Πατριαρχείο δεν πίεζαν τους γειτονικούς λαούς να εξελληνισθούν χωρίς τη θέλησή τους. Τους μετέδιδαν την Ορθοδοξία, αλλά τους βοηθούσαν να δημιουργήσουν τέχνη, αλφάβητο και πολιτισμό με σεβασμό στις εθνικές και τοπικές ιδιαιτερότητες. Οι δύο αδελφοί και μεγάλοι ιεραπόστολοι ήσαν Έλληνες και με το έργο τους κατέστησαν Οικουμενικοί.

Η ελληνική καταγωγή τους δεν αμφισβητείται από τους σοβαρούς ιστορικούς. Άλλωστε και στον βίο του Κυρίλλου (Κωνσταντίνου του Φιλοσόφου, όπως ήταν γνωστός πριν καρεί μοναχός), που είναι γραμμένος στην παλαιοσλαβική γλώσσα, αναφέρεται ότι ο ίδιος ευρισκόμενος στη Βαγδάτη τόνισε στους Μουσουλμάνους: «Από εμάς και από τους προγόνους μας πήρατε και σεις τα γράμματα και τις τέχνες»! Είχε συνείδηση της ελληνικής καταγωγής του και ήταν άριστος γνώστης της αρχαιοελληνικής γραμματείας.

Κατά τις τελευταίες δεκαετίες έχει αναπτυχθεί μία προσπάθεια οικειοποιήσεώς τους από τη Βουλγαρία και από τα Σκόπια. Στον τάφο του Αγίου Κυρίλλου στη Ρώμη η Πρεσβεία της Βουλγαρίας και η Πρεσβεία των Σκοπίων τελούν κάθε χρόνο στις 24 Μαΐου (11 με το Παλαιό Ημερολόγιο) ξεχωριστή επιμνημόσυνη δέηση. Δύο γειτονικές χώρες διεκδικούν την καταγωγή δύο σημαντικών Ελλήνων, τους οποίους όμως η Ελληνική Πολιτεία δεν προστατεύει όπως θα έπρεπε. Στα σχολικά βιβλία της Β΄ Λυκείου υπάρχει κεφάλαιο για τους δύο Θεσσαλονικείς Αγίους, αλλά δεν διδάσκεται τα τελευταία τέσσερα χρόνια με ειδική οδηγία του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Το χειρότερο είναι ότι η απαράδεκτη Συμφωνία των Πρεσπών ουσιαστικά επιτρέπει αμφισβητήσεις για τον Κύριλλο και τον Μεθόδιο, διότι περιλαμβάνει αναφορές μόνο στην προστασία της αρχαίας ελληνικής κληρονομιάς. Οι συντάκτες της Συμφωνίας δεν πιστεύουν –δυστυχώς- στη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού. Αφήνουν ακάλυπτη τη Χριστιανική, τη Βυζαντινή και τη Νεώτερη Ιστορία της Μακεδονίας.

Ήδη ο Πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ της γειτονικής χώρας σε όλα τα επίσημα διαγγέλματά του από τον Ιούνιο του 2018 μέχρι σήμερα αναφέρεται στους Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο ως «πατέρες του Μακεδονικού Έθνους». Βεβαίως οι δύο Θεσσαλονικείς ιεραπόστολοι ουδεμία σχέση είχαν με το ανύπαρκτο «Μακεδονικό Έθνος», το οποίο κατασκεύασε ο κομμουνιστής δικτάτωρ Τίτο της Γιουγκοσλαβίας το 1944. Αλλά ο εθνικισμός των Σκοπίων εκμεταλλεύεται τα λάθη και τις παραλείψεις των κ.κ. Τσίπρα και Κοτζιά.

Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι εθνικώς επιζήμια και καθημερινά θα διαπιστώνουμε το μέγεθος της ζημιάς. Δεν οδηγεί σε λύση, αλλά ανοίγει μία νέα περίοδο του περίπλοκου Μακεδονικού ζητήματος. Ήδη προ ολίγων ημερών Αλβανοί εθνικιστές από την ισχυρή αλβανική κοινότητα των Σκοπίων ανήρτησαν την αλβανική σημαία στο φρούριο της Αχρίδας. Η Αχρίδα είναι πόλη με πλούσια βυζαντινή παράδοση και με ελληνικές επιγραφές σε ναούς και μοναστήρια. Το φρούριο που σώζεται κτίσθηκε από τον Βούλγαρο Τσάρο Σαμουήλ, τον οποίο κατατρόπωσε Βυζαντινός Αυτοκράτορας Βασίλειος Β΄ ο Μακεδών το 1014. Οι Σκοπιανοί κατέβασαν τη σημαία θεωρώντας τον Σαμουήλ ως «Μακεδόνα», ενώ αντέδρασαν και Βούλγαροι επιστήμονες, οι οποίοι θεωρούν τον Σαμουήλ Βούλγαρο. Ο αλβανικός, ο βουλγαρικός και ο ψευδομακεδονικός εθνικισμός θα συγκρουσθούν συντόμως και με απρόβλεπτες συνέπειες στο κράτος που πλαστογραφεί την ιστορία της Μακεδονίας.

Οι Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος ήσαν Έλληνες, Θεσσαλονικείς, Οικουμενικοί λόγω του έργου τους και τώρα είναι διεκδικούμενοι από τους βόρειους γείτονές μας. Οφείλουμε να προστατεύσουμε τη μνήμη τους, την ελληνική καταγωγή τους και την κληρονομιά τους. Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι μία ανοιχτή πληγή για τον Ελληνισμό!

Άρθρο στο thepresident.gr, 11.5.2019

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Την ώρα που εκατομμύρια πιστοί σε όλη την Ελλάδα περίμεναν το Άγιον Φως να έλθει στις πόλεις και τις ενορίες τους, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επεδείκνυε για πολλοστή φορά προσβλητική συμπεριφορά προς την Ορθοδοξία και προς το θρησκευτικό συναίσθημα του λαού μας.

Ενώ κάθε χρόνο το κυβερνητικό αεροσκάφος μεταφέρει το Άγιον Φως από τα Ιεροσόλυμα μέχρι το Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, φέτος άνευ λογικής εξηγήσεως, το Άγιον Φως έφτασε στο στρατιωτικό αεροδρόμιο Ελευσίνας. Από εκεί μεταφέρθηκε με αυτοκίνητα και με σοβαρή καθυστέρηση στο αεροδρόμιο Βενιζέλος όπου ανέμεναν αεροπλάνα διαφόρων αεροπορικών εταιριών να το μεταφέρουν σε όλη την Ελλάδα. Όλα αυτά επέφεραν σύγχυση και αργοπορία. Σε ορισμένες πόλεις το Άγιον Φως έφτασε λίγο πριν από το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! Όποιες εξηγήσεις και αν δοθούν η αλήθεια είναι μία: Ο ΣΥΡΙΖΑ αδιαφορεί προκλητικά για την Πίστη του λαού. Οι κυβερνώντες θα ήσαν ευτυχείς αν μπορούσαν να αλλοιώσουν την ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας.

Η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ για αλλαγή της ταυτότητάς μας φάνηκε ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2016 με την επίθεση στο Ορθόδοξο περιεχόμενο του μαθήματος των Θρησκευτικών. Το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών για τα Θρησκευτικά μετατρέπει το μάθημα σε έναν καταιγισμό κοινωνιολογικών και φιλοσοφικών αναλύσεων παιδαγωγικώς ακαταλλήλων και συνταγματικώς απορριπτέων. Όπως δηλώνουν και οι ακυρωτικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, το νέο μάθημα δεν είναι καν θρησκειολογικό. Είναι ένα συνονθύλευμα που προκαλεί σύγχυση.

Το επόμενο βήμα ήταν η προσπάθεια του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής να αλλάξει τα βιβλία Ιστορίας από τη Γ΄Δημοτικού μέχρι τη Β΄Λυκείου με κύριο στόχο τη διαγραφή του εθνικού και μορφωτικού ρόλου της Ορθόδοξης Εκκλησίας και την αμφισβήτηση της συνέχειας του Ελληνισμού. Παρά την αρνητική κριτική που δέχθηκε η νέα ύλη της Ιστορίας φοβούμαι ότι συντόμως θα δούμε τυπωμένα σχολικά εγχειρίδια στο πνεύμα της εθνικής και θρησκευτικής αποδομήσεως.

Εξ άλλου σε ομιλίες και παρεμβάσεις κυβερνητικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για την 25^η Μαρτίου παρατηρήσαμε μία προσπάθεια να χαρακτηρισθεί η Ελληνική Επανάσταση ως γνήσιο τέκνο του Δυτικού Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επαναστάσεως. Λησμονούν σκοπίμως ότι οι Γάλλοι εξεγέρθηκαν κατά των κληρικών τους, ενώ οι Έλληνες εξεγέρθηκαν για την Ορθοδοξία και υπό την Εκκλησία τους.

Με τη συζήτηση για τη Συνταγματική Αναθεώρηση δόθηκε η ευκαιρία για τη νέα επίθεση στην Ορθοδοξία ως στοιχείο της εθνικής ταυτότητας. Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την προσθήκη ρήτρας περί «θρησκευτικώς ουδέτερου κράτους» αντιγράφει πρότυπα άσχετα με την ιστορία και την κληρονομιά του Ελληνισμού. Προσβάλλει τη μνήμη των αγωνιστών του 1821, οι οποίοι στα κείμενα των Εθνικών Συνελεύσεων κατέγραψαν τους άρρηκτους δεσμούς Ορθοδοξίας και Ελληνισμού.

Ορθοδοξία και ΣΥΡΙΖΑ ακολουθούν δρόμους διαφορετικούς και ασύμβατους!

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 5.5.2019

Ο ΗΡΩΑΣ ΤΟΥ 1821 ΑΓΓΕΛΗΣ ΓΑΤΣΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΜΩΠΙΑ

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! Ο Χρίστος Μπίνος, οδοντίατρος, πρώην Δήμαρχος Αλμωπίας και απόγονος Μακεδονομάχων κατοικεί στην Αριδαία του Νομου Πέλλης. Εκεί τον γνώρισα και είχα την τιμή να παρουσιάσω μαζί με τον βουλευτή Κώστα Γκιουλέκα και τον τέως Πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων Γιώργο Τάτσιο το βιβλίο του: «Στον ίσκιο του Καϊμακτσαλάν – Αλμωπία- Γη της Μακεδονίας». Η παρουσίαση έλαβε χώραν στις 6.4.2019 στο Ξενιτίδειο Πολιτιστικό Κέντρο Αριδαίας. Συντόνισε με εύστοχες παρεμβάσεις ο εκδότης του βιβλίου Σάββας Καλεντερίδης των εκδόσεων ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ.

Το βιβλίο καταγράφει την ιστορία της Αλμωπίας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Μας θυμίζει τις ονομασίες των περιοχών της Μακεδονίας, όταν οι αρχαίοι Έλληνες Μακεδόνες ανέπτυσσαν εκεί πολιτισμό αλλά και τη στρατιωτική τέχνη με αποκορύφωμα τη λαμπρή εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ασία. Το βιβλίο συνεχίζει την εξιστόρηση με ιδιαίτερη αναφορά στη Χριστιανική και Βυζαντινή περίοδο καθώς και στους Αγίους της περιοχής.

Η Τουρκοκρατία δίνει την ευκαιρία στον συγγραφέα να μιλήσει για τον ρόλο της Ορθοδοξίας στη διαφύλαξη της ελληνικής συνείδησης καθώς και στην προσφορά των Νεομαρτύρων. Η Αλμωπία (γνωστή παλαιότερα με τις ονομασίες Μογλενά και Καρατζόβα) τιμά τη Νεομάρτυρα Αγία Χρυσή (1795), της οποίας το λείψανο βρίσκεται και προσκυνείται στο ομώνυμο χωριό (Χρυσή). Τα δύο σημαντικότερα μοναστήρια, τα οποία καταγράφει ο Χρήστος Μπίνος, είναι του Αγίου Ιλαρίωνος στους Προμάχους και των Αρχαγγέλων στο ομώνυμο χωριό.

Μεθοριακή σήμερα περιοχή η Αλμωπία αποτελεί αυτόνομο Δήμο με έδρα την Αριδαία και προσελκύει επισκέπτες λόγω των ιαματικών λουτρών (στο χωριό Λουτράκι) και λόγω του χιονοδρομικού κέντρου στο Καϊμακτσαλάν. Το βουνό αυτό, γνωστό και ως Βόρας, χωρίζει την Αλμωπία από το γειτονικό κράτος των Σκοπίων.

Η γειτνίαση με σλαβικούς πληθυσμούς, οδήγησε αρκετούς κατοίκους της Αλμωπίας να γίνουν «μειξίγλωσσοι», όπως πολύ ωραία τους ονομάζει ο Χρήστος Μπίνος. Δηλαδή αναγκάσθηκαν να μιλήσουν ένα γλωσσικό ιδίωμα, ή ορθότερα μία γλωσσική έκφραση, με ανάμικτα ελληνικά και βουλγαρικά στοιχεία. Ο Μπίνος αποφεύγει τους όρους δίγλωσσοι ή Σλαβόφωνοι που χρησιμοποιούνται από άλλους συγγραφείς για τα γλωσσικά ιδιώματα ορισμένων εντοπίων Μακεδόνων. Προσχωρεί πάντως στην άποψη, που εξέφρασε και ο αείμνηστος Σαράντος Καργάκος, ότι πιθανότατα οι ¨Ελληνες της περιοχής επέλεγαν αυτό το ελληνοβουλγαρικό ιδίωμα ώστε να αποφύγουν τα αγόρια τους το παιδομάζωμα επί Τουρκοκρατίας. Οι εντολές του Σουλτάνου ήταν να στρατολογούνται βιαίως τα ελληνόπουλα και μόνον. Άρα όταν η οικογένεια μιλούσε ελληνικά γινόταν στόχος των στρατολόγων που άρπαζαν άσπλαχνα τα παιδιά από τους γονείς τους για να τα εξισλαμίσουν.

Η μεγάλη αλήθεια, η οποία καταγράφεται με αποδειξεις στο εν λόγω βιβλίο, είναι ότι οι μειξίγλωσσοι πληθυσμοί – είτε σλαβόφωνοι είτε βλαχόφωνοι- δια της Ορθοδοξίας παρέμειναν μέσα στην αγκάλη του Ελληνισμού. Έχυσαν το αίμα τους για την εθνική μας ιδέα και το 1821 και το 1904-1908. Ο Μπίνος με δικαιολογημένη υπερηφάνεια αναφέρεται στον ρόλο του προγόνου του Κωνσταντίνου Μπίνου κατά την έκρηξη της Επαναστάσεως του 1821 στη Μακεδονία. Συνεργάσθηκε με τον επίσης μειξίγλωσσο Αγγελή Γάτσο και με τους Καρατάσο και Ζαφειράκη, οπλαρχηγούς της Ημαθίας. Μετά το Ολοκαύτωμα της Νάουσας του Απριλίου 1822 και την κατάπνιξη της εξεγέρσεως στη Μακεδονία ο Κ. Μπίνος και άλλοι Μακεδόνες κατέβηκαν στη Νότιο Ελλάδα και αγωνίσθηκαν υπέρ της Ελευθείας της Ελλάδος. Ήσαν παρόντες και δίπλα στον Καραϊσκάκη και στο Μεσολόγγι και στον Σχοινόλακκα Μεσσηνίας κατά του Ιμπραήμ και αλλού. Μετά την απελευθέρωση η μικρή Ελλάς τίμησε τους Μακεδόνες πολεμιστές δίνοντάς τους μία περιοχή στην Αταλάντη όπου έκτισαν τον οικισμό της Νέας Πέλλας.

Η ελληνικότητα των μειξίγλωσσων πληθυσμών, όπως αποδεικνύει ο συγγραφεύς, καταδεικνύεται περίτρανα κατά η διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνος. Και στην πρώτη φάση (1878) και στη δεύτερη (1904- 1908) οι κάτοικοι της Αλμωπίας, μεταξύ των οποίων πολλοί σλαβόφωνοι, αγωνίσθηκαν υπέρ του Πατριαρχείου και του Ελληνισμού κατά των Βουλγάρων κομιταζήδων και κατά της σχισματικής Βουλγαρικής Εξαρχίας. Είναι χαρακτηριστική η επισήμανση του αξιωματικού-Μακεδονομάχου Κωνσταντίνου Μαζαράκη, για τους μειξίγλωσσους:

«Είναι άνθρωποι άξιοι μελέτης…άνευ γνώσεως της ελληνικής γλώσσης, άνευ κατηχήσεως εθνικής, έρχονται μη ζητούντες τίποτε, ούτε χρήματα ούτε όπλα ούτε ενδύματα… είναι πειθαρχικότατοι και ανθεκτικότατοι…Η εγκαρτέρησις και η στωικότης των είναι άξιαι μνείας.Τι είναι αυτό που τους υποκινεί; Ποίαν δύναμιν έχει επ’ αυτών ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία…».

Το βιβλίο φθάνει στο σήμερα και εξηγεί ότι το τεχνητό «μακεδονικό» έθνος είναι κατασκεύασμα των κομμουνιστών δικτατόρων Τίτο (Γιουγκοσλαβίας) και Στάλιν (ΕΣΣΔ). Καθιστά σαφές ότι δεν υπάρχει στην Ελλάδα «μακεδονική» μειονότητα. Πρόκειται για δόλια προπαγάνδα των βορείων γειτόνων μας.

Και καταλήγει ο Χρήστος Μπίνος:

«Η Αλμωπία ας μείνει στην καρδιά μας έτσι όπως είναι, μία ιστορική πραγματικότητα, πρόμαχος του Ελληνισμού. Το παρελθόν και η ιστορία των κατοίκων της ας γίνουν φραγμός στην αμφισβήτηση των εθνοτικών μας ριζών. Ας διεκδικήσουμε αυτό το μακρινό, το παλιό κάστρο του ελληνικού γένους, να γίνει το πρώτο από τους πρώτους τόπους και χώρους της Ρωμιοσύνης. Ας μην αφήσουμε την ομίχλη της λησμονιάς να αγκαλιάσει σιγά-σιγά το παρελθόν του τόπου, σβήνοντας τα λιγοστά και θολά πλέον ίχνη».

Ένας απόγονος Μακεδόνων αγωνιστών καταρρίπτει τα ψεύδη του ψευδομακεδονισμού!

Άρθρο στην ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ 2.5.2019

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

«Σήμερον πᾶσα κτίσις ἀγάλλεται καί χαίρει ὅτι Χριστός Ἀνέστη και ἅδης ἐσκυλεύθη». Αναστάσιμο παιάνα ψάλλουμε οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί και ομολογούμε το μεγαλύτερο θαύμα που είδε η Ανθρωπότης. Την Ανάσταση του Κυρίου. Το μήνυμα της Ορθοδοξίας είναι Σταυροαναστάσιμο. Μετά τη Σταύρωση ακολουθεί η Ανάσταση. Αρκεί να το πιστέψουμε.

Και ο Ελληνισμός πιστεύει. Παρά τις επιθέσεις και τις αμφισβητήσεις των πάσης φύσεως αποδομητών αυτό το Έθνος ουδέποτε υπήρξε ουδετερόθρησκο. Η Ορθοδοξία είναι για τον Έλληνα η πίστη του, η ταυτότητά του, η κληρονομιά του, η πηγή ελπίδας, η ακτίνα φωτός μέσα στο σκοτάδι. Στη μακρά διάρκεια της δουλείας, όταν ο υπόδουλος Έλληνας έλεγε ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, μέσα στη ψυχή του φώλιαζε η ελπίδα ότι συντόμως και η Ελλάς θα αναστηθεί. Το Γένος επεβίωσε μετά από υποδουλώσεις, καταπιέσεις και επιδρομές, επειδή κρατήθηκε ζωντανό χάρις στο Αναστάσιμο μήνυμα της Ορθοδοξίας.

Και σήμερα θα πάρουμε δύναμη από το Φως της Αναστάσεως για να αγωνισθούμε για τα εθνικά μας θέματα. Για να αντισταθούμε σε εκείνους που σφετερίζονται το ιερό όνομα και την Ιστορία της Μακεδονίας. Για να συμπαρασταθούμε στους αδελφούς μας της Βορείου Ηπείρου, που καταπιέζονται από την αλβανική κυβέρνηση. Για να μην επιτρέψουμε τη νομιμοποίηση της κατοχής στη Βόρειο Κύπρο και τον αφελληνισμό των συνειδήσεων στην ελεύθερη Κύπρο. Για να στηρίξουμε τα Πατριαρχεία μας και τους ανά την υφήλιο Ορθοδόξους. Για να στείλουμε μήνυμα ελπίδας στους λίγους Έλληνες που απέμειναν στην Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο και Τένεδο. Για να στείλουμε τις ευχαριστίες μας στους απανταχού Ομογενείς Έλληνες, οι οποίοι διατηρούν πίστη, γλώσσα και πατριωτισμό.

Θα αντλήσουμε δύναμη από το ελπιδοφόρο μήνυμα της Αναστάσεως για να διδάξουμε στα παιδιά μας την Ορθόδοξη Πίστη, τη διαχρονική γλώσσα μας και την Ιστορία του Ελληνισμού ανθιστάμενοι στα σχέδια των αποδομητών της Παιδείας και της εθνικής ταυτότητας. Θα καλλιεργήσουμε τη συγκρατημένη αισιοδοξία για το μέλλον της πατρίδας μας και δεν θα παρασυρθούμε από το κλίμα εθνικής κατάθλιψης, το οποίο επηρεάζει όσους δεν έχουν γευθεί τα νάματα της Ελληνορθόδοξης Παράδοσης. Θα στηρίξουμε τον ιερέα και τον εκπαιδευτικό που διακονούν φιλότιμα, παρά τις δυσκολίες, την κοινωνία και την πολιτιστική μας ιδιοπροσωπία.

Πάσχα των Ορθοδόξων, Πάσχα των Ελλήνων. Ας στείλουμε τις ευχές μας στους στρατιώτες, τους ναύτες και τους αεροπόρους μας, που προστατεύουν τα σύνορα της Πατρίδας από τα σχέδια του νέου Οθωμανισμού. Νησάκι Παναγιά, δίπλα στις Οινούσσες Χίου: Μοναδικοί κάτοικοι οι λίγοι φαντάροι. Ηθικόν ακμαιότατον. Το Μέγα Σάββατο η φρουρά θα λειτουργηθεί και θα βροντοφωνάξει: «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ!».

Δεύτε λάβετε φως! Η Ορθοδοξία είναι η ρίζα μας και η ελπίδα μας.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 27-28.4.2019

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

«Δεν τους βαραίνει ο πόλεμος, μα έγινε πνοή τους». Έτσι ύμνησε ο Διονύσιος Σολωμός τους Ελεύθερους Πολιορκημένους του Μεσολογγίου, οι οποίοι προτίμησαν την ηρωική Έξοδο και όχι την παράδοση στους Τούρκους του Κιουταχή και στους Αιγυπτίους του Ιμπραήμ. Το αλωνάκι, όπως το χαρακτήρισε εθνικός ποιητής, με ένα χαμηλό τείχος σαν «φράκτη», όπως περιπαικτικά το ονόμασε ο Ιμπραήμ, άντεξε ένα ολόκληρο χρόνο κατά τη δεύτερη πολιορκία του. Τελικά η πείνα και η έλλειψη πολεμοφοδίων οδήγησαν στην ηρωική Έξοδο. «Όποιος πεθάνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει», κατά τον Σολωμό. Αλλά και αυτοί που σκοτώθηκαν κέρδισαν την αθανασία. Το Αθάνατο Μεσολόγγι και η Έξοδος της 10.4.1826 δίνουν διαχρονικά και επίκαιρα μηνύματα στον σύγχρονο Ελληνισμό.

Το Μεσολόγγι μάς διδάσκει ότι για να ενδιαφερθούν οι ξένοι για τη χώρα μας πρέπει πρώτοι εμείς να ενδιαφερθούμε και να αγωνισθούμε. Η Έξοδος και η θυσία του 1826 αφύπνισε Κοινοβούλια και συνειδήσεις στην Ευρώπη. Το Ναυαρίνο είναι συνέπεια και προέκταση του Μεσολογγίου.

Η Έξοδος έγινε τα ξημερώματα της Κυριακής των Βαΐων του 1826. Το σχέδιο το εμπνεύσθηκε ο Επίσκοπος Ρωγών και Κοζύλης Ιωσήφ, που βρισκόταν στην πόλη ως βοηθός του Άρτης Πορφυρίου. Η σύσκεψη έγινε μέσα σε ένα εκκλησάκι, την Αγία Παρασκευή. Ο Δεσπότης και οι κληρικοί εμψύχωναν τους πολεμιστές και τους αμάχους με τη Θεία Μετάληψη και με τα κηρύγματά τους. Ο Ιωσήφ ανατινάχθηκε στον Ανεμόμυλο και οι Τούρκοι τον βρήκαν ημιθανή και τον βασάνισαν μέχρι θανάτου. Το Μεσολόγγι μαρτυρεί ότι η Ελληνική Επανάσταση ήταν έργο ανθρώπων με Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη και είχε πρωτεργάτες τους κληρικούς.

Το Μεσολόγγι μάς θυμίζει ότι οι Μακεδόνες ήσαν παρόντες σε όλους τους αγώνες του Ελληνισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Νικόλαος Κασομούλης. Δυτικομακεδών στην καταγωγή κατέβηκε στη Νότιο Ελλάδα, όταν κατεπνίγη στο αίμα η επανάσταση στη Μακεδονία. Κατέγραψε το σχέδιο της Εξόδου, στο οποίο κατέληξαν ο Ρωγών Ιωσήφ μαζί με τον νεαρό αρχηγό των Μεσολογγιτών, τον Θανάση Ραζηκότσικα. Ο Κασομούλης διεσώθη κατά την Έξοδο και αργότερα έγραψε τις αναμνήσεις του από το πολιορκημένο Μεσολόγγι στο τρίτομο έργο του, τα «Ενθυμήματα Στρατιωτικά» .

Το Μεσολόγγι μάς διδάσκει ότι στους μεγάλους εθνικούς αγώνες διαδραμάτισαν κρίσιμο ρόλο οι γυναίκες και οι έφηβοι. Επί μήνες τα τρία νησάκια της λιμνοθάλασσας τα ανεφοδίαζαν έφηβοι βαρκάρηδες, ενώ στις ηρωικές μορφές καταγράφεται και η Τασούλα Γυφτογιάννη. Αυτά πρέπει σήμερα να μαθαίνουν τα αγόρια και τα κορίτσια μας.

Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι βροντοφώναξαν ένα από τα μεγάλα ΟΧΙ του Ελληνισμού. Είπαν όχι στην παράδοση, όχι στην υποταγή. Ο Ελληνισμός καλείται σήμερα να πει ένα μεγάλο ΟΧΙ στους διαστρεβλωτές της Ιστορίας μας.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 21.4.2019

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Όταν ο αλαζών Μουσσολίνι εξευτελίστηκε από τον Έλληνα στρατιώτη στα βουνά της Βορείου Ηπείρου, ανέλαβε ο σύμμαχός του, ο Χίτλερ, να ταπεινώσει και να υποδουλώσει την υπερήφανη Ελλάδα. Στις 6 Απριλίου οι γερμανικές Μεραρχίες επιτίθενται στα οχυρά της γραμμής Μεταξά αξιοποιώντας τη φιλογερμανική στάση της Βουλγαρίας. Στο Ρούπελ, στο Λίσσε, στο Ιστίμπεη, στο Περιθώρι κ.α. οι στρατιώτες μας ανθίστανται ηρωικώς, αλλά στο τέλος παραδίδονται, διότι οι Γερμανοί έχουν ήδη εισβάλει στην Ελλάδα μέσω Γιουγκοσλαβίας.

Μία άγνωστη στους πολλούς μάχη είναι η άμυνα, την οποία αντέταξε μία ελληνική ελλιπής Μεραρχία στην περιοχή της Κλεισούρας, της λίμνης της Καστοριάς και του Άργους Ορεστικού. Προσπαθώντας να προστατεύσουν την υποχώρηση των Ελλήνων στρατιωτών από το μέτωπο των ελληνοαλβανικών συνόρων, ολιγάριθμοι πεζοί και πυροβολητές αντιστάθηκαν στους Ναζί μέχρις ότου τελείωσαν τα πυρομαχικά τους.

Στις 15 Απριλίου 1941, πέντε ημέρες πριν από τη συνθηκολόγηση, ένας Ταγματάρχης του Πυροβολικού, ο Γιάννος Παπαρρόδου βρέθηκε στο μέτωπο της Καστοριάς επικεφαλής της 21β Πυροβολαρχίας Ορειβατικού Πυροβολικού. Όταν τα γερμανικά αεροπλάνα κατέστρεψαν τα πυροβόλα του ο ηρωικός Ταγματάρχης πήρε στα χέρια ένα πολυβόλο Χότσκις και πολλές δεσμίδες από σφαίρες και αγωνίσθηκε μόνος του πολυβολώντας τους Γερμανούς.

Οι συμμαχητές του επιχείρησαν να τον αποτρέψουν, διότι έβλεπαν ότι βαδίζει προς τη θυσία. Εκείνος έδωσε την εξής απάντηση, ως γνήσιος συνεχιστής των ΟΧΙ του Ελληνισμού:

«Δεν φεύγω, θα μείνω, δεν φεύγω από δω. Το θέλω, το θέλει η πατρίδα μου και η οικογένειά μου. Θα μείνω, γιατί επιτέλους το θέλω εγώ, ο Παπαρρόδου»!

Ο Ταγματάρχης έπεσε μαχόμενος το απόγευμα της 15^ης Απριλίου μεταξύ των χωριών Δισπηλιό και Μανιάκοι. Ένας από τους αυτόπτες μάρτυρες της μάχης, που έδωσε μόνος του ο Παπαρρόδου, ήταν και ο γνωστός λαογράφος Δημήτρης Λουκάτος, απλός στρατιώτης τότε. Οι Γερμανοί νόμιζαν ότι οι ελληνικές δυνάμεις, που δυσκόλεψαν στην προέλασή τους, ήσαν δυναμικότητος τριών Μεραρχιών. Ντράπηκαν όταν έμαθαν ότι οι ηρωικώς αγωνισθέντες αποτελούσαν μόνο τρία τάγματα και λιγες πυροβολαρχίες.

Ο Ιωάννης Παπαρρόδου, αδελφός του γνωστού στρατιωτικού και ιστορικού συγγραφέως Νικολάου Παπαρρόδου, γεννήθηκε το 1904 στη Λαμία ή στην Υπάτη Φθιώτιδος. Υπήρξε άριστος χιονοδρόμος και διεθνούς φήμης αθλητής. Ηγήθηκε του πρώτου στην Ελλάδα Τάγματος Χιονοδρόμων. Οι Ένοπλες Δυνάμεις τον τίμησαν μετά θάνατον δίνοντας το όνομά του στο Στρατόπεδο των Χιονοδρόμων Καταδρομέων στον Όλυμπο και στο Στρατόπεδο της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού στη Αθήνα.

Τη ζωή και τη θυσία του περιγράφει με γλαφυρότητα ο δικηγόρος Γιάννης Καραγιαννόπουλος στο βιβλίο του «Το πάθος του βουνού – ο Γιάννος Παπαρρόδου και η εποχή του». Σήμερα που γκρεμίζονται οι αξίες είναι χρήσιμο να θυμόμαστε τέτοιους ήρωες!

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 14.4.2019