Kωνσταντίνος Χολέβας

Πενήντα χρόνια συμπληρώνονται στις 13 Ιουλίου από τον θάνατο του Φώτη Κόντογλου, μεγάλου αγιογράφου, λογοτέχνη και υποστηρικτή της Ελληνορθόδοξης Παράδοσής μας. Η ζωή του και το έργο του μάς βοηθούν να δώσουμε απαντήσεις στον προβληματισμό που απασχολεί σήμερα πολλούς Έλληνες: Ποια πρέπει και ποια μπορεί να είναι η θέση του Ελληνισμού έναντι της Δυτικής Ευρώπης, ως πολιτισμού, ως τρόπου ζωής και σκέψης;

Ο Κόντογλου γεννήθηκε στο Αϊβαλί, τις ιστορικές Κυδωνίες της Μικράς Ασίας και έζησε στο πετσί του την Μικρασιατική Καταστροφή. Σπούδασε επί πολλά χρόνια στο Παρίσι και όταν επέστρεψε στην Αθήνα διέπρεψε ως ο κορυφαίος εκφραστής της βυζαντινής παραδοσιακής αγιογραφίας, μακρυά από δυτικές και ρωσικές επιδράσεις. Έγραψε επίσης χιλιάδες άρθρα και επιφυλλίδες καθώς και σημαντικά βιβλία. Έδωσε έμφαση στην Ορθόδοξη Πίστη, στους βίους των Αγίων και των Νεομαρτύρων, στη μελέτη του Βυζαντίου (Ρωμανίας), στους ανθρώπους της θάλασσας, στην αγάπη για την φύση. Σεμνός και αγαπητός αναζητούσε την ησυχία, την προσευχή και την μελέτη. Χαρακτηριστικό δείγμα της τέχνης του είναι η εικονογράφηση του Παλαιού Δημαρχείου των Αθηνών με μορφές της ελληνικής ιστορίας.

Ο Φώτης Κόντογλου συνδύασε τις σπουδές στο Παρίσι, την πολιτιστική καρδιά της Γηραιάς Ευρώπης, με τον σεβασμό στις Ορθόδοξες Χριστιανικές ρίζες του Ελληνισμού. Έγραψε για την Τουρκοκρατία, για το 1821, για την Πονεμένη Ρωμιοσύνη, δηλαδή την Χριστιανική Ελλάδα. Ουδέποτε κήρυξε την αποκοπή μας από την Ευρώπη, αλλά με την τέχνη του θύμισε ότι στον χώρο του Ορθοδόξου Ελληνισμού καλλιεργήθηκε επί αιώνες μία διαφορετική άποψη για τη ζωή. Το να γνωρίζεις την ταυτότητά σου, το να μελετάς τις ρίζες σου, σε βοηθά να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση, αλλά δεν σε κάνει εχθρικό προς τους άλλους. Ο Κόντογλου συνδύασε τα καλά στοιχεία που πήρε από τη Δυτική Ευρώπη με τα παιδικά του βιώματα από τις εκκλησιές της Μικρασίας και από τα συναξάρια των Αγίων.

Ο Ελληνισμός σήμερα έχει ενταχθεί -και ορθώς- στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δυστυχώς διερχόμαστε μία περίοδο με πολλές στρεβλώσεις της ευρωπαϊκής ιδέας, με μέτριους ευρωπαίους ηγέτες, χωρίς όραμα, και με μία εμφανή διάθεση της Γερμανίας να επιβάλει την άποψή της. Η πρόταση του Κόντογλου, αν ζούσε σήμερα, πιστεύω ότι θα ήταν η προσπάθεια για πνευματική αναγέννηση του Ελληνισμού, ώστε να βοηθηθεί και η Ευρώπη να ξαναβρεί τον χαμένο δρόμο της.

Θα παραμείνουμε Ορθόδοξοι Χριστιανοί, μαχητές των εθνικών μας δικαίων και αγωνιστές για κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη. Αλλά αυτή τη μάχη μπορούμε να την δώσουμε καλύτερα μέσα στην Ευρώπη και όχι σε σύγκρουση με την Ευρώπη. Ο Ελληνισμός από την αρχαιότητα πίστευε στη σύνθεση. Αφομοιώνει τα καλά, αλλά δεν αφομοιώνεται.

Άρθρο μου στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 12 Ιουλίου 2015

Στις 9 Ιουλίου η Κύπρος τιμά τη μνήμη των κληρικών και των λαϊκών που θανατώθηκαν βιαίως από τους Τούρκους το 1821 ως ύποπτοι για συμμετοχή στον Πανελλήνιο ξεσηκωμό. Ο διοικητής Κουτσούκ Μεχμέτ έφερε τουρκικό στρατό για να αποτρέψει την εξέγερση των Ελλήνων της Μεγαλονήσου, πολλοί από τους οποίους είχαν μυηθεί στη Φιλική Εταιρία. Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός, τρεις Επίσκοποι, όλοι οι ηγούμενοι των Ορθοδόξων Μονών και εκατοντάδες προκρίτων και επιφανών πολιτών απαγχονίσθηκαν ή αποκεφαλίσθηκαν στη Λευκωσία αυτές τις καυτές ημέρες του Ιουλίου. Χαρακτηριστική είναι η περιγραφή που φιλοτέχνησε με ποιητικό τρόπο και στην κυπριακή διάλεκτο ο Κύπριος ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης, ο οποίος έζησε στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνος.

            Ο Κυπριανός αφού αρνήθηκε να αλλαξοπιστήσει απαντά αγέρωχα στις απειλές του Τούρκου διοικητή ότι θα σφάξει όλους τους Ρωμηούς (Ορθόδοξους Έλληνες) στην Κύπρο:

            Η Ρωμηοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου

            Κανένας δεν ηβρέθηκεν για να την ιξηλείψη

            Κανένας γιατί σιέπει την που τάψη ο Θεός μου

            Η Ρωμηοσύνη εν να χαθή όντας ο κόσμος λείψη.

            ………………………………………………………………

            Το νιν αντάν να τρώει την γήν, τρώει την γην θαρκιέται

            Μα πάντα τζείνον τρώγεται τζαι τζείνον καταλυέται!

Δηλαδή: Ο Ελληνισμός υπάρχει από κτίσεως κόσμου και κανείς μέχρι τώρα δεν κατόρθωσε να τον εξαφανίσει. Κανένας, διότι τον σκεπάζει (προστατεύει) από ψηλά ο Θεός μου. Ο (Ορθόδοξος) Ελληνισμός θα χαθεί μόνον όταν έλθει η συντέλεια του κόσμου….. Το υνί όταν αυλακώνει τη γη νομίζει ότι κάνει κακό στη γη. Μα τελικά το υνί είναι αυτό που φθείρεται και καταστρέφεται.

            Οι πρώτοι τέσσερις στίχοι αποδίδουν την ελπίδα αναστάσεως των υποδούλων και το ελληνορθόδοξο αντιστασιακό φρόνημα των κληρικών μας, οι οποίοι πάντα ήσαν παρόντες και ηγούντο των απελευθερωτικών αγώνων. Δίνει μάλιστα και ένα μήνυμα αισιοδοξίας για το μέλλον του Ελληνισμού απαραίτητο μέσα στη μνημονιακή κατάσταση που ζούμε πλέον στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Οι άλλοι δύο στίχοι που επέλεξα από το εκτενέστατο αυτό επικό ποίημα ( Το τραγούδιν του Κυπριανού ή η Ενάτη Ιουλίου 1821 εν Λευκωσία Κύπρου) παρομοιάζουν την Τουρκιά με το υνί του γεωργού. Οι Οθωμανοί Τούρκοι νόμιζαν ότι σφάζοντας και καταπιέζοντας θα εξαφανίσουν από προσώπου γης το Ελληνορθόδοξο Γένος. Όμως τελικά από τις συνεχείς εξεγέρσεις των Ελλήνων –και άλλων λαών- διελύθη η Οθωμανική Αυτοκρατορία.

            Για την ιστορία αναφέρω ότι ο Εθνομάρτυς Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός υπήρξε μοναχός της Σταυροπηγιακής Μονής του Μαχαιρά, εκεί όπου σε μία άλλη ένδοξη σελίδα του Κυπριακού Ελληνισμού φονεύθηκε μαχόμενος κατά εκατοντάδων Βρετανών ο υπαρχηγός της ΕΟΚΑ Γρηγόρης Αυξεντίου (3 Μαρτίου 1957). Επίσης ο Κυπριανός ίδρυσε στις αρχές του 19ου αιώνος την Ελληνική Σχολή, το πρώτο οργανωμένο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Κύπρου, που ονομάζεται σήμερα Παγκύπριον Γυμνάσιον. Στο υπόγειο του σχολείου βλέπουμε και σήμερα την κρύπτη όπου ο Κυπριανός συναντούσε τους εκπροσώπους της Φιλικής Εταιρίας. Τα οστά των θανατωθέντων κληρικών βρίσκονται θαμμένα σε περίλαμπρο μνημείο στο προαύλιο του Ιερού Ναού της Φανερωμένης, στην παλιά Λευκωσία.

Ορθοδοξία και Ελληνικότητα είναι άρρηκτα δεμένες με τη ψυχή και την ταυτότητα των Κυπρίων. Από τα πρό Χριστού χρόνια, όταν οι Αχαιοί έφθασαν από την κυρίως Ελλάδα στα χαμογελαστά Κυπριακά ακρογιάλια, η Κύπρος αγωνίσθηκε και αγωνίζεται να διατηρήσει τον εθνικό της χαρακτήρα παρά τις πάμπολλες κατακτήσεις. Ο Απόστολος Παύλος και ο Απόστολος Βαρνάβας δίδαξαν την αλήθεια του Ευαγγελίου στους Έλληνες της Κύπρου και ο Ρωμαίος κυβερνήτης της Πάφου υπήρξε ο πρώτος Ευρωπαίος αξιωματούχος που βαπτίσθηκε Χριστιανός. Η Αγία Ελένη μεταφέροντας στην Κωνσταντινούπολη τον Τίμιο Σταυρό ναυάγησε στην Κύπρο και για τη σωτηρία της ίδρυσε την Ιερά Μονή Σταυροβουνίου, που λειτουργεί σήμερα με Αγιορείτικο Τυπικό. Αυτοκέφαλη από τον Ε΄ αιώνα μ.Χ. η Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου σήκωσε πάντα ψηλά τη σημαία για τη διατήρηση της πίστης, της γλώσσας και της ελληνικής ρίζας. Σήμερα βλέπουμε την Εκκλησία της Κύπρου και τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο Β΄ να δίνουν μαχητικά τον τόνο υπέρ της Ελληνορθόδοξης παιδείας και εναντίον των διαστρεβλωτών της ελληνικοτάτης Ιστορίας της Κύπρου.

Έγραφε χαρακτηριστικά στην αδελφή του Ιωάννα Τσάτσου ο Νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης, ο οποίος επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Κϋπρο το 1953, δύο χρόνια πριν από τον Αγώνα του 1955-59 για την ¨Ενωση με την Ελλάδα:

« … Τον έχω αγαπήσει αυτόν τον τόπο. Ίσως γιατί βρίσκω εκεί πράματα παλιά που ζουν ακόμη, ενώ έχουν χαθεί στην άλλη Ελλάδα…. ίσως γιατί αισθάνομαι πως αυτός ο λαός έχει ανάγκη απ’ όλη μας την αγάπη και όλη τη συμπαράστασή μας….Ένας πιστός λαός, πεισματάρικα και ήπια σταθερός. Για σκέψου πόσοι και πόσοι πέρασαν από πάνω τους. Σταυροφόροι, Βενετσιάνοι, Τούρκοι, Εγγλέζοι- 900 χρόνια. Και τώρα γράφουν στους τοίχους των χωριών τους: «Θέλομεν την Ελλάδα μας κι ας τρώγωμεν πέτρες»! Θα ήθελα οι νέοι μας να πήγαιναν στην Κύπρο. Θα έβλεπαν από εκεί πλατύτερο τον τόπο μας».

Αυτό που δεν πρόλαβε να δει ο Σεφέρης ήταν η τουρκική εισβολή του Ιουλίου-Αυγούστου 1974. Αλλά και σήμερα η ψυχή της λαβωμένης Κύπρου παραμένει Ελληνική και Ορθόδοξη!

Άρθρο μου στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, μηνός Ιουλίου 2015

Το δημοψήφισμα τελείωσε και τίποτε ουσιαστικά δεν λύθηκε. Αλλά οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι ο Πρωθυπουργός έπεισε μεγάλο μέρος του λαού να τού δώσει μία ακόμη στήριξη μετά από τις εκλογές του Ιανουαρίου. Τώρα αναμένουμε έργα. Ο κ. Τσίπρας πρέπει το συντομότερο να φέρει μία αμοιβαίως αποδεκτή συμφωνία με τους πιστωτές, να πείσει το κόμμα του να την αποδεχθεί, να ανοίξει τις Τράπεζες, να ξαναδώσει ζωντάνια στο εμπόριο, στον τουρισμό, στην αγροτική παραγωγή που επλήγησαν βαρύτατα τις τελευταίες ημέρες.

Είναι χρήσιμο για όλους μας και για τον ίδιο τον Πρωθυπουργό να κάνουμε μία ανάλυση των διαφορετικών και ετεροκλήτων ομάδων που ψήφισαν ΟΧΙ. Σέβομαι την ψήφο τους και κατανοώ ότι η συμπεριφορά των δανειστών μας ήταν ο κύριος λόγος του ΟΧΙ και της πικρίας του λαού μας. Μακάρι το ΟΧΙ αυτό να γίνει αφορμή για να μετεξελιχθεί η Ευρ. Ένωση σε μία συνεργασία εθνικών κρατών με μεγαλύτερη αλληλεγγύη και κοινωνική ευαισθησία. Αυτό μένει να το δούμε. Προς το παρόν ας μείνουμε στην ανθρωπογεωγραφία του ΟΧΙ.

Μία σημαντική ομάδα συμπολιτών μας ψήφισε ΟΧΙ, διότι απήντησε ακριβώς στο ερώτημα, το οποίο υπήρχε στο ψηφοδέλτιο. Απορρίπτουν την τελευταία πρόταση των πιστωτών μας, η οποία πάντως είχε αποσυρθεί.

Μία άλλη ομάδα ψηφοφόρων στήριξαν το ΟΧΙ για να δείξουν τη γενικότερη αντίθεσή τους στα μνημόνια και στη λιτότητα. Αυτοί θα δημιουργήσουν πρόβλημα στον κ. Τσίπρα, διότι δεν θα δεχθούν και την επόμενη συμφωνία που θα φέρει, αν φέρει.

Πολλοί ακραίοι αριστεριστές ψήφισαν ΟΧΙ διότι νόμισαν ότι έτσι θα κάνουν την Ελλάδα Βενεζουέλα ή Κούβα ή Βόρεια Κορέα. Τους είδαμε να πανηγυρίζουν στο Σύνταγμα με σημαίες λατινοαμερικανικών χωρών και της Συρίας. Το όραμά τους είναι τελείως διεθνιστικό και κατεδαφιστικό των πάντων.

Οι περισσότεροι οπαδοί της Χρυσής Αυγής ψήφισαν ΟΧΙ για να φύγουμε από το Ευρώ και να επιστρέψουμε στη δραχμή και γενικότερα για να γκρεμισθεί το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Ίσως ελπίζουν να ενταχθούμε σε κάποια άλλη οικονομική και πολιτική συμμαχία, αν και ο Ρώσος Υπουργός Οικονομικών διευκρίνισε προ ημερών ότι ουδέποτε η Ελλάς εκλήθη να συμμετάσχει στην Τράπεζα των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδονησία, Κίνα, Νότιος Αφρική).

Οι οπαδοί του Παλαιού Ημερολογίου και κάποιοι συμπαθείς και μαχητικοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί ψήφισαν ΟΧΙ, διότι νόμισαν ότι έτσι θα τιμωρήσουν τον Πάπα και τους Φράγκους για την πρώτη Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως το 1204. Θεωρούν ότι συνεχίζουν τον πράγματι ηρωικό αγώνα των ανθενωτικών του 1453. Μόνο που ο Τσίπρας δεν είναι ούτε Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός ούτε Γεννάδιος Σχολάριος! Μεθαύριο οι ίδιοι θα διαμαρτύρονται για την προώθηση νόμων υπέρ των ομοφυλοφίλων και υπέρ της ισλαμοποιήσεως της κοινωνίας μας και θα μετανιώνουν που με την ψήφο τους στήριξαν την Κυβέρνηση Τσίπρα.

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε τη γραμμή που έδωσε το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής σε όσους επηρεάζει εντός της ελλαδικής επικρατείας υπέρ του ΟΧΙ. Η Τουρκία μάς θέλει αποδυναμωμένους και χαίρεται όταν απομακρυνόμαστε από τους συμμάχους και εταίρους μας.

Τέλος, όπως έχει ήδη επισημανθεί, αρκετοί ψηφοφόροι του ΟΧΙ επέλεξαν με την ψήφο τους να δείξουν την ενόχλησή τους για ορισμένα πρόσωπα της πρόσφατης πολιτικής μας ιστορίας, τα οποία επανεμφανίσθηκαν για να υποστηρίξουν το ΝΑΙ. Για να μην γενικεύουμε, όμως, οφείλω να επισημάνω την παρατήρηση του καθηγητού και δημοσκόπου Νίκου Μαραντζίδη ότι το τηλεοπτικό μήνυμα του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή ανέβασε τα ποσοστά του ΝΑΙ.

Κλείνοντας αυτές τις σκέψεις οφείλω να εκφράσω τον σεβασμό μου προς το ήθος και την εντιμότητα του Αντώνη Σαμαρά. Παραιτήθηκε από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, αν και στη συγκεκριμένη στιγμή είχε τις λιγότερες ευθύνες.

Ο Διχασμός έβλαψε σε κρίσιμες στιγμές την Ελλάδα. Και το μέγιστο ολίσθημα του κ. Τσίπρα είναι ότι με το άχρηστο και παραπλανητικό δημοψήφισμα διχάζει τον λαό. Ήλπιζα μέχρι τελευταία στιγμή ότι θα το ανακαλέσει. Αλλά φαίνεται ότι προτιμά τη ρήξη με απρόβλεπτες συνέπειες. Στο χέρι μας είναι να τον εμποδίσουμε. Να ψηφίσουμε ΝΑΙ για να σώσουμε την Ελλάδα και για να φύγει η κυβέρνηση των ανευθύνων ερασιτεχνών.

Αν πραγματικά υπήρχε στο τραπέζι μία απαράδεκτη πρόταση των δανειστών μας θα ψήφιζα λευκό. Όμως η πρόταση, την οποία ο κ. Τσίπρας μάς καλεί να απορρίψουμε δεν είναι επίσημο κείμενο υπογεγραμμμένο από τους τρεις θεσμούς, δηλαδή την Ευρ. Κεντρική Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομμισσιόν) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Είναι ένα σχέδιο γραμμένο από απλούς υπαλλήλους, ανυπόγραφο και συνεχώς μεταβαλλόμενο. Μάλιστα στη βιασύνη της η κυβέρνηση το παρουσίασε στη Βουλή με ένα ουσιώδες μεταφραστικό λάθος.

Διαμαρτύρομαι και εγώ για την σκληρότητα των πιστωτών μας. Όμως θα μπορώ να συνεχίσω να διαμαρτύρομαι και να αγωνίζομαι για μία καλύτερη συμφωνία μόνον αν η πατρίδα μας παραμείνει μέσα στη Ευρώπη και μέσα στο ΕΥΡΩ.

Ψηφίζω ΝΑΙ για να αποφύγουμε την καταστροφή που θα επιφέρει το ΟΧΙ. Για να μην αλλάξουμε νόμισμα, για να μην χάσει την αξία το κομπόδεμα που με ιδρώτα μάζεψε ο καθένας μας. Για να ξανανοίξουν οι Τράπεζες και να ξαναζωντανέψει το εμπόριο και ο τουρισμός.

Ψηφίζω ΝΑΙ, για να μην απομονωθούμε από συμμάχους και εταίρους. Μία Ελλάδα χωρίς ευρωπαϊκή στήριξη θα είναι έρμαιο των διαθέσων του κάθε γείτονα και μάλιστα της Τουρκίας, στην οποία κυοφορείται συγκυβέρνηση του ισλαμικού κόμματος με τους υπερεθνικιστές Γκρίζους Λύκους.

Ψηφίζω ΝΑΙ, διότι δεν υπάρχει εναλλακτικός δρόμος έξω από την Ευρ. Ένωση και το ΕΥΡΩ. Η Ρωσία ξεκαθάρισε ότι δεν μπορεί και δεν σκοπεύει να μας δανείσει,.όπως άλλωστε αρνήθηκε να βοηθήσει προ δύο ετών και την Κύπρο. Μην ξεχνούμε ότι λόγω της Ουκρανικής κρίσης έχει υποστεί οικονομική ζημία από τα μέτρα των Δυτικών.

Ψηφίζω ΝΑΙ για να φύγει αυτή η ανεύθυνη και ερασιτεχνική κυβέρνηση. Οι πραγματικοί ηγέτες αναλαμβάνουν την ευθύνη της διαπραγματεύσεως και αγωνίζονται για μία έντιμη λύση. Δεν φορτώνουν την τελική απόφαση στον ανενημέρωτο λαό.

Ψηφίζω ΝΑΙ για να φύγει η κυβέρνηση Τσίπρα, η οποία μέσα σε λίγους μήνες προώθησε τη διάλυση της Παιδείας, τη νομιμοποίηση της Συμβιώσεως Ομοφυλοφίλων, την αθρόα απονομή ιθαγενείας σε παιδιά μεταναστών και τη δημιουργία ισλαμιστικής μειονότητας στη χώρα μας.

Ψηφίζω ΝΑΙ γιατί έχω ευθύνη απέναντι στη νέα γενιά. Ψηφίζω ΝΑΙ για να μπορώ να συνδιαμορφώσω μία Ευρώπη πιο Χριστιανική, πιο ανθρώπινη.

Άρθρο μου στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 4-5 Ιουλίου 2015

Το δημοψήφισμα είναι άχρηστο και αντισυνταγματικό. Η κυβέρνηση Τσίπρα αποδείχθηκε ανίκανη να εκπληρώσει την προεκλογική της υπόσχεση, δηλαδή να διαπραγματευθεί με τους δανειστές κατά τρόπο πιο επιτυχημένο από εκείνον των προηγουμένων κυβερνήσεων. Αντί να παραδεχθεί την ανικανότητά της η κυβέρνηση θέλει να μεταθέσει όλες τις ευθύνες της επιλογής στον ελληνικό λαό. Είναι φανερό ότι δεν είχαν ούτε plan A ούτε plan B. Θέτουν σε κίνδυνο το μέλλον της χώρας και τη θέση μας στην Ευρώπη. Αν θέλει να προσφέρει υπηρεσία στην Ελλάδα αυτή η κυβέρνηση οφείλει να παραιτηθεί.

Πέραν των όσων αναδείχθηκαν κατά τη συζήτηση του Σαββάτου στη Βουλή υπάρχει και μία άλλη πτυχή που θίγει το φιλότιμο κάθε Έλληνα. Η δήθεν ηρωική διαπραγμάτευση των 5 μηνών, η οποία κατά τους πρώτους 4 μήνες διεξήγετο χωρίς ελληνικές προτάσεις αλλά μόνο με επίδειξη μόδας από ναρκισσευόμενους υπουργούς, χρησιμοποιήθηκε και ως προπέτασμα καπνού για την υπονόμευση των εθνικών μας θέσεων και της εθνικής μας ταυτότητας σε μείζονα ζητήματα. Μόνο μέσα στην τελευταία εβδομάδα η κυβέρνηση που αυτοπροβάλλεται ως «πρώτη φορά αριστερά» προχώρησε στη διαγραφή της Ποντιακής Γενοκτονίας από την ύλη της Γ΄Λυκείου και στην παραχώρηση του ονόματος και της ιστορίας της Μακεδονίας. Θα επιμείνω λίγο περισσότερο στο θέμα αυτό, διότι δεν δεν προβλήθηκε όσο θα έπρεπε.

Ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Νίκος Κοτζιάς επισκέφθηκε τα Σκόπια, το Βελιγράδι και την Ποντγκόριτσα (του Μαυροβουνίου). Στο Βελιγράδι προσπάθησε να πουλήσει στους Σέρβους τα καλά του αγωγού Turkish Stream, την προέκταση του οποίου ήδη έχει απορρίψει επισήμως η Σερβία. Στα Σκόπια ο κ. Κοτζιάς ούτε είδε ούτε άκουσε για χάρτες, αγάλματα, διεκδικήσεις εδαφών και μειονοτήτων. Χαριεντίστηκε με τον ομόλογό του Νίκολα Πόποσκι, έκανε λογοπαίγνια για το γεγονός ότι είναι συνονόματοι και συνεχάρη την κυβέρνηση της ΠΓΔΜ , διότι … δεν διαπνέεται από αλυτρωτισμό.

Είπε συγκεκριμένα: «Δεν πιστεύω ότι εγώ ή ο ομόλογός μου έχουμε αλυτρωτισμό. Δεν αναφέρομαι σε αυτό το επίπεδο… Η κυβέρνηση της φίλης χώρας είναι σαφής. Δεν έχει τέτοιες προθέσεις και στις δύο πλευρές οι κυβερνήσεις και οι κοινωνίες δεν αμφισβητούν την άλλη πλευρά» .

Ο κ. Κοτζιάς έδωσε συγχωροχάρτι στην υπερεθνικιστική κυβέρνηση του Νίκολα Γκρούεφσκι για όλη την ανθελληνική προπαγάνδα της, για τα αγάλματα, τα γήπεδα και τα αεροδρόμια με τα ονόματα του Φιλιππου και του Αλεξάνδρου, για τους σχολικούς χάρτες και τα σχολικά βιβλία με τη Μεγάλη Μακεδονία που φτάνει μέχρι τον Όλυμπο. Ο κ. Κοτζιάς αγνοεί ή κάνει ότι αγνοεί τις φωτογραφίες με τον Σκοπιανό Πρωθυπουργό, ο οποίος καταθέτει στεφάνι μπροστά σε μνημείο με τον χάρτη της Μεγάλης Μακεδονίας που περιλαμβάνει όλη την Βόρειο Ελλάδα. Ο κ. Κοτζιάς δεν είδε και δεν άκουσε για τα προκλητικά αιτήματα των Σκοπιανών που ζητούν την αναγνώριση «μακεδονικής μειονότητος» στην Ελλάδα.

Το χειρότερο είναι ότι ο Έλληνας ΥΠΕΞ έβαλε στο ράφι το ιερό όνομα της Μακεδονίας. Ανέφερε ότι αυτό θα λυθεί από το Διεθνές Δίκαιο και δεν το έθεσε ως προαπαιτούμενο για τη βελτίωση των διμερών σχέσεων. Εγκατέλειψε ακόμη και την μετριοπαθή θέση που είχε η χώρα μας τα τελευταία χρόνια ότι δηλαδή συζητούμε όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό, το οποίο θα ισχύει σε όλες τις διεθνείς σχέσεις της ΠΓΔΜ (erga omnes). Αυτό που για τους περισσοτέρους Έλληνες- και για τον υπογράφοντα- θεωρείται ήδη μεγάλη υποχώρηση ο κ. Κοτζιάς το έριξε στον κάλαθο των αχρήστων και άφησε την ιστορία της Μακεδονίας μας να την υπερασπίσει το ασαφές Διεθνές Δίκαιο.

Παρά το τεχνητό προπέτασμα καπνού δεν θα ξεχάσουμε την Μακεδονία μας και τα άλλα εθνικά θέματα!

Άρθρο μου στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

Δύο νέοι Δήμαρχοι πανηγύρισαν κρατώντας την ελληνική σημαία κατά τις δημοτικές εκλογές που διεξήχθησαν στην Αλβανία την Κυριακή 21.6.2015. Ο Λεωνίδας Χρήστου στον Δήμο Φοινίκης, ο οποίος στηρίχθηκε από το ΜΕΓΚΑ, το δεύτερο κόμμα που εκπροσωπεί την ελληνική μειονότητα εκτός από το ΚΕΑΔ. Και ο Αχιλλέας Ντέτσικας, στον Δήμο Δρόπολης, ο οποίος στηρίχθηκε από το κεντροδεξιό Δημοκρατικό Κόμμα του Μπερίσα και από τον ομογενή βουλευτή Βαγγέλη Τάβο, ο οποίος ανήκει στο κεντρώο κόμμα του πρώην Πρωθυπουργού Ιλίρ Μέτα.

Στην ηρωική Χειμάρρα η νοθεία, η ψυχολογική βία και η προσθήκη μουσουλμανικών κοινοτήτων με ένα σύστημα που θυμίζει Καλλικράτη οδήγησαν στην ήττα του υποψηφίου του ΚΕΑΔ (Κόμμα Ενώσεως για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα) Φρέντυ-Διονύση Μπελέρη και στη νίκη του Γιώργου Γκόρου, ο οποίος στηρίχθηκε από την αριστερή συμμαχία, της οποίας ηγείται το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα του προκλητικού Πρωθυπουργού Έντι Ράμα. Ο Γκόρος είναι Έλληνας Βορειοηπειρώτης, αλλά δηλώνει ότι οι κάτοικοι της Χειμάρρας είναι απλώς ελληνόφωνοι και όχι ελληνικής καταγωγής.

Στον Δήμο Κονίσπολης, ο οποίος δημιουργήθηκε με σκοπιμότητα από τη συνένωση δύο Τσάμικων Δήμων με τον ελληνικό Δήμο Τζάρας, επικράτησε ο Τσάμικης καταγωγής υποψήφιος ο οποίος πρότάθηκε από το ανθελληνικό τσάμικο κόμμα και στηρίχθηκε από την αριστερή συμμαχία του Ράμα. Λόγω δημογραφικών δεδομένων δεν πήγε καλά ο Έλληνας υποψήφιος Αναστάσης Γκούντας που κατέβηκε με το ΚΕΑΔ. Πάντως σημειώνεται με ενδιαφέρον ότι το κόμμα των φανατικών Τσάμηδων του Ιντρίζι, αντιπροέδρου της Βουλής και φίλου του Πρωθυπουργού Ράμα, καταποντίσθηκε στα ποσοστά του Δήμου λαμβάνοντας μόνον 5%.

Στα αξιοπρόσεκτα των αλβανικών αυτοδιοικητικών εκλογών είναι και η ήττα του μέχρι τώρα Δημάρχου Πρεμετής, φανατικού πολεμίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, από τον Ελληνόβλαχο Ορθόδοξο υποψήφιο Νικόλαο Σιόπουλη, ο οποίος κέρδισε τον Δήμο στηριζόμενος από την δεξιά συμμαχία.

Για πρώτη φορά από την ίδρυση του (1991) το μεγαλύτερο κόμμα της Ελληνικής Εθνικής Κοινότητας, το ΚΕΑΔ, δεν εξέλεξε ούτε ένα Δήμαρχο. Ορισμένα από τα αίτια είναι: Α) Η φυγή των Βορειοηπειρωτών από την Αλβανία και η μόνιμη εγκατάστασή τους στην Ελλάδα. Β) Η κατασκευή νέων «Καλλικρατικών» Δήμων όπου ελληνικοί πληθυσμοί αναμίχθηκαν επίτηδες με αλλογενείς – αλλοεθνείς. Γ) Η προτίμηση πολλών ελληνικής καταγωγής υποψηφίων να πολιτεύονται με τα δύο μεγάλα αλβανικά κόμματα, Σοσιαλιστικό και Δημοκρατικό, και όχι με το ΚΕΑΔ ή το ΜΕΓΚΑ. Φυσικά αυτή η συνεργασία οδήγησε και πολλούς ψηφοφόρους από τη μειονότητα στα αλβανικά κόμματα.

Εν όψει των βουλευτικών εκλογών του 2017 απαιτείται η συνένωση και κοινή έκφραση όλων των ελληνικών δυνάμεων στην Αλβανία υπό την καθοδήγηση της οργανώσεως ΟΜΟΝΟΙΑ.

Τα προβλήματα είναι μεγάλα και ο αλβανικός εθνικισμός αποδεικνύεται επικίνδυνος.

Άρθρο μου στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 28 Ιουνίου 2015